Afgelopen week was ik twee dagen onderweg in Zeeland en België. Interviews doen in Breskens en Oostende, voor het Belgische vakblad Visaktua. Flinke afstanden vanuit Gelderland waar ik woon, maar bepaald geen straf: mooi weer, wijdse uitzichten en rustige wegen.
En boeiende interviews: veel opgestoken over garnalen: over de garnalenvisserij en de handel in Noordzeegarnalen via de afslag in Breskens, en de projecten met biologische kweekgarnalen in Costa Rica, van het Belgische garnalenbedrijf Shore.
Salade met tonijn
Tijdens een wandeling door de haven van Breskens – waar ik nog niet eerder was geweest – kwam ik langs een viswinkel met restaurantgedeelte, met uitzicht over het water. Het was iets over half zes en het begon net te regenen, dus de timing kon niet beter voor een hapje eten.
Ze hadden een uitgebreide kaart met allerlei soorten verse vis, onder meer gecombineerd met frites en sla. En ook verschillende maaltijdsalades, waaronder één met gegrilde tonijn. Die zag er op het scherm achter de counter heerlijk uit, dus die bestelde ik. Met twee garnalenkroketjes, want die wilde ik zeker ook proeven, na al die verhalen over garnalen.
Het meisje achter de toonbank keek me wat verschrikt aan. “Bedoelt u de tonijnsalade?” “Nee, de maaltijdsalade met gegrilde tonijn. Die daar op het scherm!” Er werd druk overlegd met haar collega’s. “Heb jij dat al een keer klaargemaakt? Nee, jij?” Ze legde me uit dat de jongen die dat altijd deed al naar huis was: ze sloten om zes uur. Ik bood aan iets anders te bestellen; er stond nog genoeg andere lekkere vis op de kaart. “Nee hoor, dat hoeft niet!” Een derde, iets oudere collega was net uit de keuken gekomen. “Dat gaan we voor u klaarmaken. Wilt u de tonijn rosé of gegaard?”
Compliment
Na een minuut of vijf had ik mijn garnalenkroketjes – lekker knapperig en vol met heerlijke Hollandse garnaaltjes – en kort daarna kwam de salade, met een mooi groot stuk gegrilde tonijn. Bruin gegrild aan de buitenkant, perfect rosé en sappig aan de binnenkant. Genieten! De salade zelf was ook helemaal in orde, met kappertjes, paprika, zongedroogde tomaatjes, kleine sprotjes en een heerlijke frisse dressing.
Na het afrekenen liep ik nog even naar het winkelgedeelte, waar de blonde dame die mijn tonijn gegrild had de vitrine aan het schoonmaken was. Ik complimenteerde haar met de bereiding. Ze zei: “Het was de eerste keer dat ik het deed. Maar ik heb het mijn medewerker zo vaak zien doen, dat moest ik ook kunnen. Ik ben tenslotte de chef!” We moesten allebei lachen. En ik zei: “Je kunt het zeker, hij was perfect! Ik kom graag nog een keer terug!”